The days in bush and stables

Het is alweer een week geleden dat ik voor het eerst in Sindyane bush camp aankwam en inmiddels zijn we al heel wat muggenbulten, schrammen en blauwe plekken verder. Hier midden in de bushbush van Afrika is het heel normaal om tijdens de paardrijdtochtjes wat zebra’s en impala’s tegen te komen, giraffen te zien bij de drinkplaats tijdens het ontbijt en ’s avonds hyena’s en leeuwen te horen in het donker. Alles speelt zich af rond het bushcamp (drie bungalows voor de "studenten/vrijwilligers" en het huis van het gezin met aanhang, plus een open keuken-woonkamer vlakbij een drinkplaats, allemaal middenin het Jejane natuurreservaat) en de stallen op 10-15m rijden van het kamp, aan de rand van Hoedspruit.

Vorige week vrijdag moest ik in alle vroegte op voor mijn zes uur durende transfer vanuit Johannesburg naar Hoedspruit (die om 7:00 vertrok). In Hoedspruit werd ik opgehaald door Traci (de eigenaresse van African Dream Horse Safari (ADHS)) en aan iedereen voorgesteld. Na de rest van de middag bij de stallen te hebben doorgebracht, gingen we aan het eind van de middag naar het bushcamp en ’s avonds uit eten bij het lokale restaurant. Het eerste weekend was rustig:  zaterdagochtend maakten we een game drive (ofwel, met de open auto het reservaat in) en kwamen we o.a. een kudde van wel vijftien olifanten tegen. De rest van de middag chillden we in de woonkamer en ’s avonds was er potjie (vlees en groente in potten gekookt op kampvuur) en pavlova. Zondag gingen we aan het eind van de ochtend naar de stallen voor een trail, daarna boodschappen en een late lunch. ’s Avonds keken we een film door een wit laken tussen een paar bomen te spannen en via een beamer een film te projecteren. In principe heel relaxed, ware het niet dat er hyena’s bij de drinkplaats waren. Er zit overigens geen hek tussen de drinkplaats en ons kamp.

Vanaf maandag begon het drukke leven pas echt. ’s Ochtends stonden we om 7:00 op en vertrokken we om 8:00 richting de stallen. Het weekend van volgende week is er een show (springen en dressuur) en daarvoor moet er en hoop opgeknapt worden: de springpalen moeten worden geverfd, puin moet worden geruimd en Traci wil de stallen schoonmaken en schilderen. Gelukkig hoeven we het niet alleen te doen en zijn er genoeg andere mensen om te helpen: de grooms (het personeel van ADHS), Traci’s dochter Shannon en zoon Ryan en vrienden Nancy, Neil en Crystel. Traci’s man Glen is actief in het reservaat. Daarnaast eisen de paarden ook een hoop werk: ’s ochtends vanuit de stal naar de paddocks brengen, wandelen met de rehab horses (zieke, zwakke en oude paarden), borstelen, etc. Wat betreft vrijwilligers/studenten waren er eerst negen en nu tien (waarvan er acht al goed kunnen paardrijden), allemaal meisjes uit een variatie Europese landen (Nederland, België, Duitsland, Zwitserland, Frankrijk en Engeland).

Naast het opknapwerk en paardenwerk is er natuurlijk ook tijd om te rijden: maandag gaven we elkaar les, dinsdag maakten we een buitenrit om draf en galop te oefenen, woensdag was er springles voor de gevorderden en gewone les voor de beginners en donderdag reden we zowel bareback naar een drinkplaats voor een dam swim als in het donker bij de volle maan (waarbij ik van mijn paard viel die schrok van een giraffe - vandaar de schrammen en blauwe plekken). Er zijn een stuk of vijftien paarden van ADHS zelf die we rouleren (en een stuk of tien pensionpaarden), waardoor ik inmiddels op vier verschillende paarden gereden heb.
Op weg van de stallen terug naar het bush camp maakten we vaak een stop bij de supermarkt om water en ingrediënten voor het avondeten te halen. Wat betreft het avondeten is er een schema: maandag kookt het gezin, dinsdag-woensdag-donderdag de studenten per bungalow, vrijdag uit eten, zaterdag is er een braai of potjie en zondag restjes.

Op de maandag en de woensdag maakten we ’s avonds een game drive met ondergaande zon, terwijl Shannon reed en vertelde. We kwamen een hele variatie aan dieren tegen: zebra’s, giraffen, impala’s, olifanten, jakhalzen, buffels, wildebeesten/gnoes, waterbokken en zelfs een aardvarken. Woensdag was zelfs een speciale game drive, omdat studente Vivienne jarig was: we kookten heel snel toen we terugkwamen van de stallen, waardoor we in het schemerdonker op een open plek konden picknicken met de versbereide couscoussalade, taart en champagne (onder het gegrom van leeuwen in de verte – Shannon zei op minstens 5 km afstand, dus dat geloofden we maar).
Op dinsdag maakten we de game drive in de ochtend en op donderdag was dat ook het plan, maar toen wilde de auto niet starten, waardoor we opeens een ochtend vrij waren (wat wel fijn was, aangezien het belachelijk warm was).
De avonden zijn niet bijster spannend. Vaak zijn we laat terug van de stallen of game drive en eten we laat, waardoor iedereen doodmoe is. Meestal drinken we nog een kopje thee of chocolademelk in de woonkamer en genieten we van de wifi, voor we tussen 22:00-23:00 ons bed induiken.

Aankomend weekend wordt een stuk spannender dan afgelopen weekend, aangezien we een heleboel excursies gepland hebben omdat het voor een hoop studenten hun laatste weekend is (want het weekend daarna is de show). En wie weet wat er daarna nog meer gaat gebeuren…