The days we went full Aussie

Ik kan nog niet helemaal geloven dat we nu al op de helft van het trimester zitten (excl. examenweken natuurlijk). Ik heb mijn eerste paar assignments al ingeleverd (afgelopen week maar liefst vier) en mijn eerste 10 voor een online quiz al binnengesleept. Gaat lekker dus.

De afgelopen twee weken zijn als het ware voorbij gevlogen. Les in de ochtend, huiswerk in de middag en wat spannendere avonden met yoga, verjaardagstaart, unit-dinner, series kijken en uit eten (sushi en $10-pizza’s). Daarbij was het vorige week ‘random acts of kindness week’, wat betekende dat iedereen een naam op zijn deur kreeg (het duurde een aantal dagen voor ik door had wat ik daarmee moest) en dat je voor die persoon iets aardigs moest doen – wat erop neerkwam dat eigenlijk iedereen timtams voor elkaar kocht. Een ware Australische traditie.

Vorige week vrijdag gingen we uit in de stad, maar Mattie en ik wilden graag eerst nog even cultureel doen. Dus stapten we op de tram naar het Melbourne Museum in het centrum: een groot en veelzijdig museum met allerlei tentoonstellingen over mens en dier. We waren aan de late kant, dus we hadden alleen nog maar tijd voor de tentoonstellingen over Aboriginals en de geschiedenis van Melbourne. We begonnen de nacht met een happy hour (espresso-martini en mulled cider, typisch Australisch) in een schattig retro-café in Fitzroy. Rond 18:00 gingen we naar Tabea (die off-campus woont, vlakbij Fitzroy), waar de rest van onze "squad" ook heen kwam, en waar we gezellig diepvriespizza’s aten onder het genot van goon, wijn en/of wodka-mixdrank. Na een paar uur namen we de bus naar Fitzroy, waar we de bar Naked for Satan bezochten: een heerlijke hipsterbar met een verwarmde rooftopbar, waar we goede gesprekken met Franse studenten voerden. We sloten de avond af met een uurtje dansen in een foute (gratis) club, voor we de tram naar huis pakten (op vrijdag en zaterdag rijdt onze tram de hele nacht door, vet relaxed).
Zaterdag waren we allemaal een beetje brak, maar toch in voor een avontuur. Na lekker uitslapen en een ontbijtje van toasted banana bread gingen we naar een lunchroom die bekend staat om zijn fantastisch milkshakes (Naughty Boy): niet alleen bijzondere smaken (zoals salty caramel en popcorn), maar ook prachtig versierd met merengue, brownie, suikerspin, nutella en notencrunch. Jummie (en ik hou normaal niet eens van milkshakes).
Zondag bezocht ik de National Gallery of Victoria opnieuw (waar ik een aantal weken geleden met Mattie ook was geweest), om nu de resterende afdelingen te bekijken. Daarna een lunch van sushi en wat geslenter door de stad op zoek naar de street art, waar ik de afgelopen weken steeds voorbij was gelopen.

Maandag vond ik een vragenformulier van de overheid op mijn deur, wat in het kader van 'census night' bleek te zijn: census night is een soort volkstelling deluxe, waarbij iedereen op dezelfde avond een formulier over zichzelf (vooral over woning, educatie en beroep) invult, wat de overheid dan kan gebruiken voor… demografische doeleinden of zo (ik vraag me serieus af waarom dit met de hand moet; hebben ze geen digitale registratie? Malle Australiërs). Gelukkig was ik vrij snel klaar met het formulier, aangezien ik bij elk adres ‘other country’ kon aanvinken en ik hier toch geen baan heb.
Dinsdagavond was "de belangrijkste avond van het jaar", oftewel het res formal dinner (‘res’ als in ‘residences’ als in ‘campus’): iedereen kleedde zich prachtig aan en de bussen brachten ons naar een fancy aangeklede eetzaal ergens buiten de stad, waar we ontzettend lekker aten onder het genot van veel flessen wijn. Er waren een stuk of vijftig grote ronde tafels - elk plaats voor negen mensen - dus het was lekker vol. Er was een dansvloer in het midden en een kleinpodium, waarop de serieuze prijzen (voor hoge cijfers) en minder-serieuze prijzen (voor o.a. de leukste vrijgezel, het onafscheidelijkste duo en de raarste student) werden uitgereikt. Ja ja, studenten die voor elke unit een HD scoren (= een 8 of hoger) krijgen $125 (nee hoor, ben niet jaloers). Ik kende niet heel veel mensen (alleen mijn huisgenoten en een paar exchange-studenten), maar na een paar glazen wijn maakt dat niet zoveel meer uit. Geslaagde avond.

En na al deze drukke weken heb ik nu eindelijk een beetje rust (rust van school welteverstaan). Want we zijn alweer aanbeland bij de intertrimester break! Morgenochtend vroeg vertrek ik met twee Deense meiden (Anne en Tine) naar Brisbane, waar we aan onze roadtrip naar Noosa en Byron Bay gaan beginnen. Het avontuur tegemoet!